سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر می‌گوید ۲۵۰۰ نیروگاه خورشیدی خانگی جدید در ایران در حال ساخت است. آیا عمومی‌تر شدن این طرح می‌تواند تا حدودی از مشکلات زیست محیطی در ایران بکاهد؟

ایران کشوری است که به گفته متخصصان با وجود ۳۰۰ روز آفتابی در بیش از دو سوم آن و متوسط تابش ۵,۵ – ۴,۵ کیلووات ساعت بر متر مربع در روز یکی از کشورهای با پتانسیل بالا در زمینه انرژی خورشیدی معرفی شده است. برخی از کارشناسان انرژی خورشیدی گام را فراتر نهاده و در حالتی آرمانی ادعا می‌کنند که ایران در صورت تجهیز مساحت بیابانی خود به سامانه‌های دریافت انرژی تابشی می‌تواند انرژی مورد نیاز بخش‌های گسترده‌ای از منطقه را نیز تأمین و در زمینه‌ صدور انرژی برق فعال شود.

انرژی خورشیدی را می‌توان به دو دسته اصلی انرژی نورانی خورشید و انرژی حرارتی خورشید تقسیم‌بندی کرد. امروزه، با استفاده از تکنولوژی‌های گوناگون می‌توان انرژی خورشیدی را به‌طور مستقیم و غیر مستقیم به الکتریسیته تبدیل کرد. سیستم‌های خورشیدی فتوولتاییک قادراند انرژی نورانی خورشید را به‌طور مستقیم به الکتریسیته تبدیل کنند. این سیستم‌ها در دو دسته متصل به شبکه و منفصل از شبکه طراحی می‌شوند. از انرژی حرارتی خورشید نیز می‌توان علاوه بر تولید برق از طریق تولید بخار آب، در کاربردی‌هایی همچون اجاق خورشیدی، خشک‌کن خورشید، آب گرمکن خورشیدی و غیره، استفاده کرد.